Συνταξιδιώτες στο πλοίο που λέγεται ζωή

Όλοι είναι φίλοι μας μέχρι αποδείξεως του εναντίου.. Όταν αντιλαμβανόμαστε πόσο πραγματικά μόνοι είμαστε είναι οι στιγμές που έχουμε περισσότερο ανάγκη από ένα φίλο να είναι εκεί να μας πει απλά ότι θα συνεχίσει να είναι πάντα εκεί, ακόμα κι αν αυτό είναι κάτι που κανείς δε μπορεί να υποσχεθεί ή να ελέγξει,μόνο ένα παρήγορο ψέμα..Είναι άτομα που είναι -μάλλον- αυτό που λένε πραγματικοί φίλοι..που είναι εκεί και σε στηρίζουν όταν τους έχεις ανάγκη, στη λύπη και στη χαρά..κι όμως αυτός που σε ξέρει καλύτερα, ο καλύτερος σου φίλος είναι πάντα ο εαυτός σου.. ναι έχουμε μια προκλητικά έντονη ανάγκη για φίλους, φίλους για να μιλάμε,να ανταλλάσουμε απόψεις, να διασκεδάζουμε, να περνάμε καλά,να μοιραζόμαστε στιγμές.. Ο κάθε άνθρωπος όμως στην τελικη έχει τη ζωή του,βαδίζει τον δικό του μοναχικό δρόμο με συνοδεία κατα καιρούς από διάφορους συνταξιδιώτες που σε επηρεάζουν και σου δίνουν εφόδια να συνεχίσεις, ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο. Κάθε καινούριος άνθρωπος στη ζωή σου, κάθε καινούριος φίλος είναι μια πόρτα σε ένα νέο εντελώς διαφορετικό κόσμο, είναι η πρόσβαση σε κάτι το άγνωστο με την προσδοκία ότι θα το γνωρίσεις, θα το καταλάβεις, θα σ'αρέσει και θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου.