...κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι...


Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Μωρό μου..


..κι η σκέψη σου μωρό μου
πάντα γλυκειά μου συντροφιά,
γιατί εσύ είσαι η ζωή μου,
εσύ είσαι η ανάσα, η ψυχή μου.

..κι όσα δεν ένιωσα, μαζί σου νιώθω,
κι όσα δε γνώρισα , εσύ μου τα συστήνεις.

Είχα ξεχάσει τόσα..μα εσύ εκεί να με θυμίζεις,
να μου κρατάς το χέρι να σταθώ ,
το πιο όμορφο έρεισμα που θα μπορούσα να ζητήσω..

Εσύ,ο άνθρωπός μου, η καρδούλλα μου,
και τα μάτια μου βουρκώνουν,
μα μη φοβάσαι ,τούτα δάκρυα χαράς είναι.
Ευχαριστώ..γιατί σ'εχω κοντά μου..
Σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ,
που φώλιασες στη ψυχή και στο μυαλό μου..
στην άκρη του άδειου κρεββατιού μου..

Έλα μάθε μου, αυτά που ξέρεις,
και θα δεις θα μάθω κι εγώ.

Μη φύγεις.. όπως μου υποσχέθηκες..
κι ας έρθει κι η βροχή..
και ξέρεις κάτι; ούτε εγώ θα φύγω..
εδώ θα είμαι..δίπλα σου.

Ματάκια μου; Σ'αγαπάω..σ'αγαπάω πολύ..