Άνοιξη

Κάτω από αμυγδαλιές μ'άσπρους ανθούς
χάραξαν την αγάπη τους σ'αέναους κορμούς
ζευγάρια που περάσανε από 'δω
που με πνοή και γέλια ποτίσανε τη γη.
Ένα ζευγάρι ,πάνε χρόνια εκεί,πάντα εκεί,
αγκαλιασμένο κάτω από τούτη τη γέρικη ιτιά.
Κάποτε ερχόταν κι έπαιζε κρυφτό εκεί ο έρωτά τους.
Αυτός την έπαιρνε αγκαλιά,την κρατούσε τρυφερά,
σαν να φοβόταν μάπως του σπάσει..
Αυτή κούρνιαζε στη σιωπή του βλέμματός του
κι άπλωνε το χέρι και του χάιδευε τα μαλλιά.
Σ'εκείνη την ιτιά γράψανε την αγάπη τους
κι έμεινε εκεί χαραγμένη για πάντα..
Από τότε κι άλλα ζευγάρια τους ακολούθησαν
κι έτσι και κάθε χρόνο ανθίζουν οι καρδιές,
ανθίζουν και ζωντανεύουνε αισθήματα χαμένα
κι έτσι ξεδιψάει πάντα τούτη η γη
και τα ονόματα στους κορμούς πληθαίνουν..