...κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι...


Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Μαζί


Όμορφη εικόνα δυο ερωτευμένες ψυχές
δυο άνθρωποι να τρέχουν σε μια παραλία
ένα ζευγάρι χέρι-χέρι να βαδίζει σε δρόμους ευτυχίας
ο ένας να κοιτάζει τα μάτια του άλλου και να χάνεται..
Όμορφη εικόνα δυο καρδιές ενωμένες σα μία
δύο φιγούρες κάτω από το ηλιοβασίλεμα
δύο άνθρωποι αγκαλιασμένοι κάτω απ΄το φως του φεγγαριού
δύο άνθρωποι ένας κόσμος..ο δικός τους κόσμος..
Χείλη ενωμένα, δυο ψίθυροι, δυο λέξεις ..''σ'αγα..'''
Γλυκιά μελωδία η μουσική δυο ερωτευμένων
όμορφο το ταξίδι στα μάτια του..στα μάτια της..
στο παραμύθι τους..
Δυο δάκρυα στα μάτια..ευτυχίας..
ευγνωμοσύνης για τούτες τις στιγμές.
Τίποτα άλλο δε φαντάζει σημαντικό,όλα ασήμαντα,
σημασία έχουν τούτες οι στιγμές .
Στιγμές που οι ματιές γίνονται χάδια τρυφερά.
Στον κόσμο μόνοι...αυτός κι αυτή, αυτή κι αυτός..
μόνοι σε μια άδεια παραλία
αυτοί κι ο έρωτάς τους..αυτοί οι δύο μαζί..

Άνοιξη



Κάτω από αμυγδαλιές μ'άσπρους ανθούς
χάραξαν την αγάπη τους σ'αέναους κορμούς
ζευγάρια που περάσανε από 'δω
που με πνοή και γέλια ποτίσανε τη γη.
Ένα ζευγάρι ,πάνε χρόνια εκεί,πάντα εκεί,
αγκαλιασμένο κάτω από τούτη τη γέρικη ιτιά.
Κάποτε ερχόταν κι έπαιζε κρυφτό εκεί ο έρωτά τους.
Αυτός την έπαιρνε αγκαλιά,την κρατούσε τρυφερά,
σαν να φοβόταν μάπως του σπάσει..
Αυτή κούρνιαζε στη σιωπή του βλέμματός του
κι άπλωνε το χέρι και του χάιδευε τα μαλλιά.
Σ'εκείνη την ιτιά γράψανε την αγάπη τους
κι έμεινε εκεί χαραγμένη για πάντα..
Από τότε κι άλλα ζευγάρια τους ακολούθησαν
κι έτσι και κάθε χρόνο ανθίζουν οι καρδιές,
ανθίζουν και ζωντανεύουνε αισθήματα χαμένα
κι έτσι ξεδιψάει πάντα τούτη η γη
και τα ονόματα στους κορμούς πληθαίνουν..

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Χορός για δύο


Μεταξένια σεντόνια
αναστεναγμοί κι ηδονή
δυο κορμιά, μια ανάσα
ένας κόσμος, δυο ζωές.
Στόματα ενωμένα,χέρια μπλεγμένα
σώματα που χορεύουν σ'ένα ρυθμό.
Βουτά στα άδυτα της ψυχής, μέσα της.
Ψηλαφίζει τα χείλη με τις άκρες των δαχτύλων.
Μπερδεύονται οι αισθήσεις
λαχανιάζουν οι ψυχές.
Τώρα μιλούν τα σώματα.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Ένας κόσμος μπουρδέλο


Μπουρδέλο συνειδήσεων
πουλιούνται κι αγοράζονται
πόρνες σε σεντόνια από μετάξι.
Αυτός είναι ο κόσμος μας;
Κάποιες ντυμένες στα λευκά
κι άλλες με ψηλοτάκουνα να γυροφέρνουν
Διαλέγεις και παίρνεις.
Να, αυτές, τις βλέπεις;
Πουτάνες πολυτελείας
ακριβοπληρωμένες συνειδήσεις.
Τη νύχτα πουτάνες, τη μέρα αγίες.

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Μου λείπεις...



Μου λείπεις..και βούρκωσαν τα μάτια,
τα λόγια κενά, λέξεις άδειες σ'ένα λευκό χαρτί,
μα μου λείπεις..μου λείπεις πολύ..πώς να στο πω;;
Νοστάλγησα τα ματάκια σου,
πεθύμησα εκείνες τις σιωπηλές ματιές,
πεθύμησα ν'ακούσω τους κτύπους της καρδιάς σου,
πεθύμησα την αγκαλιά και τα φιλιά σου..
πεθύμησα το γέλιο σου και τη μορφή σου..
κι αν ακόμα κλειδώσω την καρδιά ,
αμπαρώσω πόρτες και παράθυρα
θα βρει τρόπο η σκέψη κοντά σου για να 'ρθει..
και περιμένω την επόμενη φορά που κοντά σου θα'μαι
που θα ακούσω τη φωνή σου να ηχεί στην καρδιά και στο μυαλό μου..
που θα αγγίξω τα χείλη σου, που θα με κρατήσεις αγκαλιά..
ως την επόμενη φορά..θα μου λείπεις..
Σκάει μέσα μου η λαχτάρα να σε δω..
όχι,όχι να σε κοιτάξω..να σε δώ..να δω μέσα σου..εσένα..
να δω γυμνή τη ψυχή σου..
Η αγκαλιά σου ο προορισμός μου,
τα μάτια σου ο κόσμος μου όλος,
μελωδία σιωπής σεντόνι στα όνειρά μου..
Μ'αγκαλιάζεις και χάνομαι
και χαμένη θέλω να μείνω..
Εσύ το όνειρό μου εσύ κι ελπίδα,
φάρος στα σκοτάδια μου,
και φως στη μοναξιά μου.
Με φιλάς και δραπετεύω από το χρόνο,
κλείνω τα μάτια και χάνομαι.
Αχ ψυχή μου..ναι σε σενα μιλώ..
βαθειά μου ανάσα..ανάσα μιας ζωής..
Ζω ένα όνειρο και δε θέλω να ξυπνήσω..
Μαζί σου όλα γλυκά, σα χάδι, σαν πνοή.
Για σένα μπορώ να σιωπώ
ν'αφήσω ένα βλέμμα να πει όσα δε λέει η σιωπή μου..
Για σένα μπορώ να βλέπω κατάματα το φόβο
και να ονειρεύομαι και πάλι..
Πυρετός καίει το αίμα μου μακρυά σου.
Ματώνω στη σκέψη να σε χάσω,παγώνω..τρέμω..
Από τότε που σε γνώρισα έμαθα τόσα,
τόσα που δεν ήξερα, τόσα που είχα μάθει να αγνοώ..
κι αν δεν εμπιστεύτηκες ποτέ,
σε γελάσανε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν..
Απ'το τζάμι κοιτώ και στη σκέψη μου στροβιλίζεται η μορφή σου..
Αν σε είχα τώρα δίπλα μου θα άπλωνα στο στήθος σου να ακούσω την καρδιά σου.
Αχ κι όταν κοιμάσαι..πόσο αλήθεια λατρεύω να σε χαζεύω..
Η σκέψη μου κουρνιάζει στη ζεστασιά του κορμιού σου,
ακουμπάει στην άκρη του ζεστού κρεββατιού σου..
Σε σκέφτομαι..μου λείπεις ήδη...