Είναι φορές που νιώθω κλεισμένη σε ένα δωμάτιο
εγκλωβισμένη σε τέσσερεις τοίχους..
τους νιώθω να συμπιέζονται γύρω μου
τους νιώθω να με πνίγουν..
Η ανάσα βαριά..τα μάτια θολώνουν..
φωτιά η απουσία που σε καίει λίγο λίγο,
σκουλήκι η αστείρευτη ανάγκη που τρώει το είναι σου..
Είναι φορές που νιώθω αβοήθητη, μόνη,τόσο μόνη,
και πιάνω το πρώτο χέρι που θα απλωθεί
να με σώσει, να με αποδεσμεύσει απο τις αλυσίδες της μοναξιάς,
να με αγγίξει τρυφερά, να με νταντέψει..
Είναι φορές που φοβάμαι,φοβάμαι να αλλάξω,
φοβάμαι να αφήσω πίσω ότι αγάπησα,
τρέμω μη χάσω το άρωμά σου απ'το μαξιλάρι μου..
τρέμω τη νύχτα δίχως φεγγάρι..
τρέμω εμένα δίχως εσένα..
κι είναι φορές που θέλω να αγγίξω τη μορφή σου στα όνειρά μου..
θέλω λίγο παραπάνω,λίγο παραπάνω από σένα..
κι είναι φορές που τα όνειρα είναι τόσο γλυκά..
μη με ξυπνάς..μη ..μη παρακαλώ..μη με ξυπνάς...
18 σχόλια:
Όλα αυτά έρχονται το βράδυ και σε πνίγουν.. Μα δες το πρωί τι όμορφα που φωτίζει ο ήλιος :)
Καλημέρα.
Καλημέρα,
Ομορφα.
@ jacki:
Πράγματι! Η νυχτά ξυπνά και καταχωνιασμένα βουβά, άχαρα συναισθήματα..όσο φεύγουν το πρωί..είμαστε μια χαρά!;)
Καλημέρα jacki μου!
@ ποντίκι:
Καλημέρα και σε σένα! :)
@ nico dery:
:)
ωραίο όνειρο κι ωραία πραγματικότητα [όταν γίνεται]..
κι αν είναι πραγματικότητα κι όχι όνειρο είναι ακόμα πιο ωραία εννοείται! :)
Εγώ το βράδυ αισθάνομαι καλύτερα, πολυ καλυτερα! εκτος αν τη μερα εχω άδεια,οποτε σας παω οπου θέλετε...
Όνειρα δε βλέπω ή δε τα θυμάμαι, αν είναι ωραία μπορεί να αρχίσω να κοιμάμαι κιόλας!
Καλημέρα... Πάντα βαθιά ερωτικά τα κείμενά σου... Όλο το σκοτάδι σβήνει με μια σταγόνα φως...
@jd:
Εξαρτάται από τις βραδυές..προτιμώ νομίζω τις νύχτες [ειδικότερα μετά τα μεσάνυχτα.μπουυυυυυυ]αλλά είναι νύχτες που σε πιάνει μια μελαγχολία[αποτέλεσμα ίσως μιας δύσκολης μέρας ή βασανιστικών σκέψεων].
..όπου όπου θέλουμε;
Όνειρα βλέπεις..είναι αδύνατο να μη βλέπεις..απλά δεν τα θυμάσαι..μην αγχώνεσαι ούτε εγώ τα θυμάμαι..ίσως κιόλας να μη θέλω να τα θυμάμαι, να φοβάμαι μήπως είναι εφιάλτες κι όχι όνειρα γλυκά. Ααα και κοιμάμαι πολύ, καλό είναι, δοκίμασέ το :p
@ kostasst:
Καλημερούδια σου! μμμ τώρα που το λες..πρέπει να αλλάξω θέμα!:P μα το σκοτάδι δεν ρουφά το φως; το μαύρο δεν το απορροφά;;
Μακάρι να είναι αρκετή μια σταγόνα φωτός να σβήσει το σκοτάδι..
Δε με πιανει μελαγχολια!με πιάνει κάτι να κάνω χαβαλέ,να γνωρίσω κόσμο!
Δώστε μου άδεια και ΟΠΟΥ - ΟΠΟΥ δεν έχω τέτοια κολλήματα!
Δε με πείθεις, θα συνεχίσω να κοιμάμαι ελάχιστα!
Καλησπέρα!
I follow the night
Can't stand the light
When will I begin
To live again
One day I'll fly away
Leave all this to yesterday
What more could your love do for me
When will love be through with me
Why live life from dream to dream
And dread the day when dreaming ends
One day I'll fly away
Leave all this to yesterday
Why live life from dream to dream
And dread the day when dreaming ends
Εντάξει δεν είναι δικό μου αλλά αυτό μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας την ανάρτησή σου...δε σε ξυπνάω...όχι εγώ...
δε θα σου πω εγώ καλημέρα...
Εσύ θα μας πεις, όταν αποφασίσεις ότι είναι μια καλή μέρα...
@JD:
Δεν είπα πάντα παιδί μου, κάποτε! :P ούτε κάποτε;;
My favourite! Ο καλύτερος συνδυασμός! χαβαλές και νέες γνωριμίες!:)
Καλό απόγευμα!
@ Master:
Κάθε μέρα είναι καλή μέρα..σε μας εναπόκειται να την διατηρήσουμε ίσως και να την κάνουμε καλύτερη!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ! :)
Έχουν τη γλύκα τους αυτές οι στιγμές. Κι αν κάποτε τις χάσεις να δεις που θα σου λείψουν. Μέρα καλή
@Λακης Φουρουκλας - Lakis Fourouklas:
Έχεις δίκαιο..Κάποτε είναι γλυκιά η μελαγχολία, η μελαγχολία που προκαλεί ένα τραγούδι, ένα απόσπασμα σ'ένα βιβλίο, η απουσία, η νύχτα..και ναι κάποτε ίσως βαθειά μέσα σου να τις αποζητάς..ίσως να έχεις δίκαιο..
"Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.."
την καλησπερα μου με στιχους απο ενα κομματι της Ελλης Πασπαλα με τιτλο,λευκο μου γιασεμι,απο το σαουνττρακ της ταινιας ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ!!
Ωραίο..όπως ωραίες είναι κι οι αναμνήσεις που ζουν μέσα μας...
Καλησπέρα..
Το'χω κι εγώ αυτό το συναίσθημα πότε-πότε..
Δεν ξέρω αν σου κάνει καλό αυτό στην τελική, μα σίγουρα γίνεσαι δημιουργική..;)
Φιλιά πολλά!!
Πράγματι!
Αν δεν το παρακάνουμε κι είναι μια στο τόσο καλό είναι!Δεν παθαίνουμε και τίποτα! :)
Δημοσίευση σχολίου