Κλεισμένη σ'ένα άδειο δωμάτιο βυθισμένο στο σκοτάδι,
καθισμένη στο κέντρο φλερτάρει με τη σιωπή.
Παγιδευμένη στο πουθενά πίνοντας παρέα με τις αναμνήσεις.
Θυμάται, απορεί..
Μια πόρτα στο βάθος.
Την βλέπει σαν να την περιμένει.
Φοβάται, ήταν καιρό κλεισμένη εδώ μέσα.
Συνήθισε, γιατί να φύγει;Τι νόημα έχει;
Κι αν την ανοίξει και το φως την τυφλώσει;
Κι αν κάνει κρύο έξω,κι αν ο αέρας είναι πολύ καθαρός γι'αυτήν; κι αν..
κι όμως είναι εκεί, δυο βήματα μακρυά,φωνάζει το όνομά της..
Την χαιδεύει με τη ματιά της..
Ίσως και να την ανοίξει ..ίσως πάλι και όχι..
κι αν πίσω της κρύβει θεριά,φίδια και κτήνη;
Να την ανοίξει; Άραγε θα πονέσει; Αξίζει; Διστάζει.
Θα μπορεί βέβαια πάντα να επιστρέψει στη φυλακή της..
Μα..αν εκεί έξω την περιμένουν ένα λευκό τριαντάφυλλο,ένα φεγγάρι και πολλά αστέρια;
Ίσως και να βρει μόνο περισσότερο σκοτάδι..συνηθισμένα τα μάτια της πια σ'αυτό..
Αξίζει το όνειρο..
Για το όνειρο ενός λευκού τριαντάφυλλου αξίζει..
Δυο βήματα είναι..δυο βήματα μονάχα..
Ίσως και να την ανοίξει τελικά..για ένα όνειρο,μια ελπίδα..ένα τριαντάφυλλο λευκό..
12 σχόλια:
να την ανοιξει...
αλλιως ποτε δεν θα μαθει τι κρυβεται πισω απο αυτην...
ποτε δεν ξερουμε τι θα συναντησουμε και αν πονεσουμε...
μα ποτε δεν θα μαθουμε αν δεν κανουμε το βημα...
παντα με ρισκο...
αλλα σιγουρα οτι κι αν μας βγαλει στο τελος θα αξιζει...
νεραιδενια φιλακια!!!
Οτι και να κρύβει κάτι θα κερδίσει..
:)
Κοίταξε ωραίες οι ορθάνοιχτες πόρτες που δεν κρύβουν τίποτα, αλλά κάποτε χρειαζόμαστε και τις κλειστές[ή έστω μισάνοιχτες], έτσι ρε παιδάκι μου, για να έχει ενδιαφέρον η ζωή! Να μην βαρεθούμε κι εντελώς!!
Περιέργεια το αγαπημένο μου! :)
Χρειάζονται, ειδικά τα ωραία τα χρειάζονται περισσότερο..
Απλά είναι φορές που φοβάσαι μήπως αυτή η πόρτα που έχεις μπροστά σου σε οδηγήσει σε κάτι όχι και τόσο ωραίο!
Διλήμματα πάντα θα υπάρχουν στη ζωή μας..το θέμα είναι να ξέρουμε να τα αντιμετωπίζουμε και να μη φοβόμαστε να ανοίξουμε τις μισάνοιχτες πόρτες..Τουλάχιστον δεν θα είμαστε πια στην άγνοια! Η περιέργεια [τουλάχιστον η δική μου] δεν με αφήνει να αφήσω πόρτες κλειστές..διστυχώς ή ευτυχώς!:P
Αξίζει τον κόπο.. Για το λευκό τριαντάφυλλο.. Για τα αστέρια και το όνειρο.. Αξίζει να προσπαθήσει να ανοίξει την πόρτα και να φύγει.
Ναι, αξίζει το όνειρο. Αξίζει πολλά. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι θυσίες για να το κάνουμε να γίνει αληθινό. Μέρα καλή
Έτσι!Θετικοί άνθρωποι!:)
Αξίζουν τα όνειρα, αξίζουν!
Καλημέρα σας!
να την ανοιξει απλα να ειναι ετοιμος να μπουκαρει με φορα
και οσα ερθουν
*πολυ ομορφο
καλο μηνα
Καλό μήνα και σε σένα! ;)
Το να αγαπάς σημαίνει να διακινδυνεύεις να μην έχεις στην αγάπη ανταπόκριση.. να ελπίζεις σημαίνει πως διακινδυνεύεις να διαψεύσεις την ελπίδα σου. Πρέπει όμως.. πρέπει να διακινδυνεύσεις.. γιατί το μεγαλύτερο ρίσκο στη ζωή είναι να μη διακινδυνεύσεις τίποτα. Αν δεν διακινδυνεύσεις.. δεν μπορείς να μάθεις.. να νιώσεις.. να αλλάξεις.. να ωριμάσεις.. να αγαπήσεις.. να ζήσεις. Χωρίς ρίσκο.. χωρίς να διακινδυνεύσεις.. χωρίς να πονέσεις.. χωρίς να πικραθείς.. χωρίς να μείνεις μόνος σου.. χωρίς να τινάξεις καμια φορά τη ζωή σου στον αέρα και να γίνεις κομμάτια.. ώσπου να τα ξαναβρείς και να τα μαζέψεις.. ε δεν ζείς..! Τελικά.. το ζήτημα είναι να μή ζείς πίσω απο μια γυάλα.. κάνε όλα αυτά.. ζήσε..!
Εγω θα την ανοιγα (αφου πρωτα θα ειχα πεσει πανω της και θα εβριζα - τα εχουμε πει αυτα).
Βασικα αν φοβασαι να πληγωθεις και να πονεσεις εχεις χασει πολλα απο αυτη τη ζωη (τη ζωη ΣΟΥ!) και νομιζω οτι συντομα θα εισαι εγωιστης! Τις περισσοτερες φορες ποναει ενα βημα-μια πορτα που κανεις-ανοιγεις για αλλον....
Καλησπερα σας!
@john:
Το να αγαπάς σημαίνει να θέλεις να κάνεις τα πάντα για τον άλλο..να τον νοιάζεσαι, να τον σκέφτεσαι..να θέλεις να περνάς ώρες μαζί του..
Αν δεν διακυνδυνέψεις δε θα ζήσεις..δε θα χαρείς..θα ζεις πάντα με την αμφιβολία,μ'ένα ''τι κι αν..''. Τι να την κάνεις μια τέτοια ζωή αλήθεια; Εξάλλου καλό είναι να χάνεις καμιά φορά,κάνει τη νίκη μετά πιο γλυκιά. Αν δεν διακυνδυνέψεις μπορεί να προστατευτείς από τον πόνο, αλλά θα χάσεις και πολλές νίκες,θα χάσεις την ουσία της ζωής.
@JD:
Πώς καταφέρνεις πάντα να με κάνεις να χαμογελάσω; :)
Μα και ποιός δε φοβάται μήπως πληγωθεί ή πονέσει;;Το θέμα όλο είναι να μην αφήσεις αυτό σου το φόβο να σε εμποδίσει να ανοίξεις τις πόρτες σου, να κάνεις αυτά τα βήματα. Δεν είναι κακό το να φοβάσαι να τολμήσεις, κακό είναι να μην τολμήσεις!
Καλησπέρες! :)
Δημοσίευση σχολίου