...κι έπιασε το όνειρο για στυλό, έκανε τη σκέψη σου χαρτί κι έγραψε ένα παραμύθι...


Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Μαύρο πέπλο

Κρύες σταγόνες στο τζάμι
Ζεστά δάκρυα πέφτουν
Καίει μια φλόγα στο τζάκι
Κι αυτή με σεντόνι μοναξιάς σκεπασμένη.


Ταξιδεύει στου ονείρου τους κόλπους
Ο Μορφέας βγάζει στο φως
Κρυμμένους πόθους κι εφήμερες σκέψεις
Κι η νύχτα κυλάει σιωπηλά.


Περιμένει εκείνον να ‘ρθεί
Με μια φωτεινή ηλιαχτίδα αγκαλιά
Μα η νύχτα τούτη βουβή,τίποτα δε σαλεύει,
Μόνο αδύναμα κλαδιά ο άνεμος κινεί.

2 σχόλια:

iLiAs είπε...

..το πρωι που ξημερωνει,
ερχεται αυτος, κοντοζυγωνει :)

..με αγαπη φορτωμενος,
και με σενα τρελαμενος :)

..καλο μηνα να έχεις :)

strange attractor είπε...

haha wraios! :) kalo mina k se sena!